بام نشستن و نشستن بام

بام نشستن و نشستن بام ؛ کنایه از خراب شدن و ویران گردیدن است. ( از هفت قلزم ) ( برهان قاطع ) ( از انجمن آرای ناصری ) . فرود آمدن بام. فروریختن سقف خانه. منهدم شدن خانه. ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) :
چاردیوار خانه روزن شد
بام بنشست و آستان برخاست.
خاقانی