بام فراخ

لغت نامه دهخدا

بام فراخ. [ م ِ ف َ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) بام گشاده رواق. ( مجموعه مترادفات ). کنایه از فلک نهم است که عرش باشد. و رجوع به بام شود.

فرهنگ فارسی

کنایه از فلک نهم است

پیشنهاد کاربران

بام فراخ ؛ بام وسیع و پهناور.
- || عرش عظیم آن آسمان نهم باشد. ( آنندراج ) . آسمان نهم. ( ناظم الاطباء ) .
- بام قصراندای :
درم به جورستانان زر به زینت ده
بنای خانه کنانند و بام قصراندای.
سعدی.

بپرس