بام بوم : خرابه، ویرانی، بامی که جغد در آن می نشیند.
( ( هرکه از دل نخواست تعظیمش
بام بوم است بومش از بیمش ) ) ( حدیقه، ۵۳۴ )
( فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی های سنایی، دکتر محمد شفیع صفاری )
( ( هرکه از دل نخواست تعظیمش
بام بوم است بومش از بیمش ) ) ( حدیقه، ۵۳۴ )
( فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی های سنایی، دکتر محمد شفیع صفاری )