بالکار

[ویکی فقه] بالْکار، مردمی مسلمان از ساکنان قدیمی بخش مرکزی دامنه شمالی کوه های بزرگ قفقاز می باشند.
بالْکار، مردمی مسلمان از ساکنان قدیمی بخش مرکزی دامنه شمالی کوه های بزرگ قفقاز می باشند. محل استقرار آنان ، باکسان ، چِگِم ، چِرِک (بالکار) و نیز اراضی جلگه ای دامنه مناطق کوهستانی جمهوری خودمختار کاباردینو - بالکاراست . عمده ترین زیستگاه بالکار ها، اراضی کوهستانی اِلبروس قفقازاست (مردم ) که بعضی آن را دگرگون شده نام البرز می دانند. بالکار ها خود را تائولو - مالکارلی می نامند که ظاهراً به معنای کوه نشین است
← منشا قومی بالکارها
در ۱۹۱۸م پس از برقراری حکومت شوروی در نالچیک ، در اراضی کاباردا و بالکار حکومت شوروی برقرار گردید. چندی بعد در منطقه نالچیک ، اهالی به فرماندهی ژنرال لازار فئودُرویچ بیچراخُف که در اوایل سال ۱۹۱۸م فرماندهی گارد قزاق در ایران را برعهده داشت ، سر به شورش برداشتند، این شورش در ماه نوامبر همان سال سرکوب گردید
← ژانویه ۱۹۲۱
قوم بالکار (۳۰۷، ۳۳ نفر در ۱۹۲۶ با ۲ درصد شهرنشین، ۶۶۶، ۴۲ نفر در ۱۹۳۹) به پنج قبیله تقسیم می شدند. در ۱۹۵۹م /۱۳۳۸ش شمار بالکارها ۴۲ هزار نفر بود که در ۱۹۷۰م به ۵۹ هزار و در ۱۹۷۹م /۱۳۵۸ش به ۶۶ هزار نفر رسید. (فرهنگ ، ص۱۰۵)
مسکن
...