بالویی
لغت نامه دهخدا
بالویی. ( اِخ ) ابوالحسن عبدالواحدبن محمدبن احمدبن بالویه. معروف به بالویی نیشابوری که در رجب سال 378 هَ. ق. درگذشت. ( از لباب الانساب ج 2 ص 92 ).
بالویی. ( اِخ ) عبداﷲبن احمدبن عبداﷲبن بالویه. ابومحمد بالویی ، مجتهدی صالح بود که از ابوبکر محمدبن اسحاق بن خزیمه و دیگران روایت کسب کرد و بسال 378 هَ. ق. درگذشت. ( از لباب الانساب ج 2 ص 92 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید