بالونه

لغت نامه دهخدا

بالونه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) بالوایه. بالویه. مرغی است کوچک چند گنجشک. پرستوک. ( از فرهنگ شعوری ج 1 ص 192 ). رجوع به بالوایه شود. ظاهراً تحریفی از بالوایه است.

پیشنهاد کاربران

بپرس