کافور تو بالوس بد و مشک تو ناک
بالوس تو کافور تو مغشوش بود [ کذا ].
و باز در کلمه لوس فرهنگها می نویسند غشی بوده که در کافور کنند، منشاء لفظ بالوس و معنی غش در کلمه لوس به گمان من همین بیت رودکی است که گاهی «بالوس » را یک کلمه گرفته اند و گاهی مرکب از «با» و «لوس » بمعنی فریب و امثال آن. و اما صورت صحیح شعر رودکی که به کسایی نیز منسوب است این است :
کافور تو بالوس بود مشک تو باناک
بالوس تو کافورکنی دایم مغشوش.
( یادداشت مؤلف ).
و پیداست که در این صورت کلمه مرکب از «با» و «لوس » خواهد بود و از عبارت ذخیره خوازمشاهی نیز همین معنی مستفادمیشود.