بالواه

لغت نامه دهخدا

بالواه. ( اِ ) مرغ ابابیل. ( از فرهنگ شعوری ج 1 ص 156 ). پرستو را گویند که بعربی خطاف باشد. ( آنندراج ). پرنده ای که به تازی خطاف گویند. ( ناظم الاطباء ). بالوایه. رجوع به بالوایه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس