بالملازمه

لغت نامه دهخدا

بالملازمه. [ بِل ْ م ُ زَ م َ ] ( ع ق مرکب ) ( از: ب + ال + ملازمه ). ملازمةً. بهمراه. همراه. مع. || در صحبت ، در کنار. و رجوع به ملازمت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس