بالقس. [ ق ِ ] ( اِ ) گیاهی است دوایی که نام دیگرش ابوخلساست. لفظ مذکور معرب از رومی است. ( فرهنگ نظام ). مأخوذ از یونانی ، گاوزبان و لسان الثور. ( ناظم الاطباء ). به زبان رومی رستنیی باشد دوایی و برگ آن سرخ به سیاهی مایل بود اگرآنرا بخایند و برگزندگان افکنند درحال بمیرند و در عربی رجل الحمامه خوانند و ابوخلسا همان است. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). و رجوع به بالقیس و ابوخلسا شود.
