بالعه

لغت نامه دهخدا

( بالعة ) بالعة. [ ل ِ ع َ ] ( اِخ ) ازقراء بلقاء است در سرزمین شام. گویند بلعام باعور در آنجا وارد شد. ( از معجم البلدان ) ( مراصد الاطلاع ).

پیشنهاد کاربران

بپرس