بالزاک اونوره دو

دانشنامه آزاد فارسی

بالزاک، اونوره دو (۱۷۹۹ـ۱۸۵۰)(Balzac, Honore de)
بالزاک، اونوره دو
بالزاک، اونوره دو
بالزاک، اونوره دو
بالزاک، اونوره دو
نویسندۀ فرانسوی. یکی از رمان نویسان بزرگ قرن ۱۹ بود. نخستین اثر موفق خود با نام شوئان هارا با الهام از والتر اسکاتنوشت. این رمان سرآغاز سلسله رمان های کمدی انسانیبود که برخی از آن ها عبارت اند ازاوژنی گرانده(۱۸۳۳)، بابا گوریو(۱۸۳۴)، و دخترعمو بت(۱۸۴۶).داستان های مضحک(۱۸۳۳) را نیز به سبک رابلهنوشت. بالزاک در تورزاده شد، در رشتۀ حقوق تحصیل کرد، و پیش از روی آوردن به ادبیات مدتی منشی سردفتر اسناد رسمی در پاریس بود. نخستین کوشش های او صرف نگارش تراژدی هایی نظیرکرامولو رمان هایی شد که آن ها را با نام مستعار منتشر کرد، اما چندان موفقیتی نیافتند. اشتغال به چاپ و نشر (۱۸۲۵ـ۱۸۲۸) وی را مادام العمر بدهکار کرد. حامی او مادام دو برنیبود که بالزاک او را در رمان زنبقِ درهبه تصویر کشیده است. بالزاک قصد داشت که اثر مهم خود،کمدی انسانی، را در ۱۴۳ جلد بنویسد، و همۀ جنبه های جامعۀ فرانسۀ قرن ۱۹ را تصویر کند، اما فقط ۸۰ جلد از آن را به پایان رساند. عنوان ها و شخصیت های شماری از این آثار عبارت اند از پسرعمو پونس(۱۸۴۷)؛ شخصیت طبیب درپزشک دهکده(۱۸۳۳)، کاسب کار به یادماندنی درخانه نوسنژن(۱۸۳۸)، و روحانیکشیش دهکده(۱۸۳۹). بالزاک پس از ملاقات کنتسی لهستانی با نام اِوِلینا هانسکادر ۱۸۳۳ پیوسته با او مکاتبه داشت. آن ها چهار ماه پیش از مرگ بالزاک در پاریس با هم ازدواج کردند. بالزاک در گورستان پر ـ لاشز، در پاریس، به خاک سپرده شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس