بالبینوس با نام کامل دسیموس کائلیوس کالوینوس بالبینوس ( به لاتین: Decimus Caelius Calvinus Balbinus ) ( زادهٔ در حدود ۱۶۵ - درگذشتهٔ ۲۹ ژوئیه ۲۳۸ ) به طور مشترک با پوپنیوس به مدت سه ماه در سالی که به سال شش امپراتور معروف شد از ۲۲ آوریل تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۳۸ امپراتور روم بود.
در سال ۲۳۸ میلادی شورشی در استان های آفریقایی امپراتوری در اعتراض به به سیستم دریافت مالیات و علیه امپراتور وقت ماکسیمینوس تراکس به وقوع پیوست. شورشیان گوردیان یکم و پسرش گوردیان دوم را به عنوان امپراتوران جدید روم بر تخت نشاندند و سنای روم نیز آنها را به رسمیت شناخت . اما دیری نگذشت که این شورش توسط فرماندار نومیدیا که از افراد وفادار به امپراتور پیشین بود سرکوب و ماکسیموس همراه با سپاهش به سوی رم روانه شد. سنای روم که موقعیت خود را به خاطر حمایت آشکار از گوردیان ها در خطر می دید، ابتدا ادارهٔ دولت را به ۲۰ نفر از سناتورها واگذار کرد که یکی از آنها اشراف زاده ای بود به نام بالبینوس که سابقهٔ دو بار رسیدن به مقام کنسولی و فرمانداری بخش های آسیایی امپراتوری روم را داشت. آنها سپس ماکسیمینوس تراکس را از قدرت خلع و بالبینوس را همراه با پوپینوس به طور مشترک به مقام امپراتوری روم منصوب نمودند.
بالبینوس در ۲۲ آوریل ۲۳۸ با عنوان سزار دسیموس کائلیوس کالوینوس بالبینوس پیوس آگوستوس[ ۱] به طور مشترک با پوپینوس به قدرت رسید. پوپینوس که پیشتر بخشدار یکی از شهرها بود به شدت مورد نفرت مردم رم قرار داشت و همین امر سبب بروز ناآرامی ها و درگیری هایی در سطح شهر شد و مردم سنا را به محاصرهٔ خود درآوردند. سناتورها برای آرام کردن اوضاع و باتوجه به آن که می دانستند گروهی از رمی ها نسبت به گوردیان سوم ( نوهٔ گوردیان یکم ) علاقه نشان می دهند، گوردیان سوم نوجوان را نیز انتخاب و به او لقب سزار را اعطا نمودند.
پس از آن بالبینوس برای کنترل اوضاع در شهر ماند و پوپینوس به عنوان فرماندهٔ سپاه برای مقابله با ماکسیمینوس تراکس رفت. با کشته شدن ماکسیمینوس به دست سربازان خود، پوپینوس پیروزمندانه به رم بازگشت.
بالبینوس که می ترسید پوپینوس قصد براندازی او و به دست گرفتن کامل قدرت را در سر داشته باشد پس از بازگشت او به مشاجره با پوپنیوس می پرداخت و همین امر سبب شد تا آنها کاخ های خود را از یکدیگر جدا سازند. با این حال در سومین ماه از دوران امپراتوری مشترک آن دو، پرتورینها که همواره از این انتصاب سناتوری خشمگین بودند و یاد سرباز - امپراتور ماکسیمینوس را گرامی می داشتند فرصتی برای انتقام یافتند. آنها در ۲۹ ژوئیه ۲۳۸ به کاخ امپراتوری یورش برده و بالبینوس و پوپینوس را به قتل رساندند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۲۳۸ میلادی شورشی در استان های آفریقایی امپراتوری در اعتراض به به سیستم دریافت مالیات و علیه امپراتور وقت ماکسیمینوس تراکس به وقوع پیوست. شورشیان گوردیان یکم و پسرش گوردیان دوم را به عنوان امپراتوران جدید روم بر تخت نشاندند و سنای روم نیز آنها را به رسمیت شناخت . اما دیری نگذشت که این شورش توسط فرماندار نومیدیا که از افراد وفادار به امپراتور پیشین بود سرکوب و ماکسیموس همراه با سپاهش به سوی رم روانه شد. سنای روم که موقعیت خود را به خاطر حمایت آشکار از گوردیان ها در خطر می دید، ابتدا ادارهٔ دولت را به ۲۰ نفر از سناتورها واگذار کرد که یکی از آنها اشراف زاده ای بود به نام بالبینوس که سابقهٔ دو بار رسیدن به مقام کنسولی و فرمانداری بخش های آسیایی امپراتوری روم را داشت. آنها سپس ماکسیمینوس تراکس را از قدرت خلع و بالبینوس را همراه با پوپینوس به طور مشترک به مقام امپراتوری روم منصوب نمودند.
بالبینوس در ۲۲ آوریل ۲۳۸ با عنوان سزار دسیموس کائلیوس کالوینوس بالبینوس پیوس آگوستوس[ ۱] به طور مشترک با پوپینوس به قدرت رسید. پوپینوس که پیشتر بخشدار یکی از شهرها بود به شدت مورد نفرت مردم رم قرار داشت و همین امر سبب بروز ناآرامی ها و درگیری هایی در سطح شهر شد و مردم سنا را به محاصرهٔ خود درآوردند. سناتورها برای آرام کردن اوضاع و باتوجه به آن که می دانستند گروهی از رمی ها نسبت به گوردیان سوم ( نوهٔ گوردیان یکم ) علاقه نشان می دهند، گوردیان سوم نوجوان را نیز انتخاب و به او لقب سزار را اعطا نمودند.
پس از آن بالبینوس برای کنترل اوضاع در شهر ماند و پوپینوس به عنوان فرماندهٔ سپاه برای مقابله با ماکسیمینوس تراکس رفت. با کشته شدن ماکسیمینوس به دست سربازان خود، پوپینوس پیروزمندانه به رم بازگشت.
بالبینوس که می ترسید پوپینوس قصد براندازی او و به دست گرفتن کامل قدرت را در سر داشته باشد پس از بازگشت او به مشاجره با پوپنیوس می پرداخت و همین امر سبب شد تا آنها کاخ های خود را از یکدیگر جدا سازند. با این حال در سومین ماه از دوران امپراتوری مشترک آن دو، پرتورینها که همواره از این انتصاب سناتوری خشمگین بودند و یاد سرباز - امپراتور ماکسیمینوس را گرامی می داشتند فرصتی برای انتقام یافتند. آنها در ۲۹ ژوئیه ۲۳۸ به کاخ امپراتوری یورش برده و بالبینوس و پوپینوس را به قتل رساندند.
wiki: بالبینوس