بالاوز

لغت نامه دهخدا

بالاوز. [ وَ ] ( اِ ) ظرف پر از آب. کذا فی المؤید. ( از فرهنگ شعوری ج 1 ص 165 ). صورت تصحیفی بالاورست. رجوع به بالاور شود.

فرهنگ فارسی

ظرف پر آب

پیشنهاد کاربران

بپرس