بالارو

/bAlAru/

معنی انگلیسی:
ascendant, ascendent, lift

لغت نامه دهخدا

بالارو. [ رَ / رُو ] ( نف مرکب ) بالارونده. که بالا رود. صاعد. بررونده. به علو گراینده. مرتقی. و رجوع به بالارفتن شود. || ( اِ مرکب ) این کلمه بجای «آسانسور» پذیرفته شده است.دستگاهی که درون آن جای گیرند و به طبقات ساختمان برروند و فرود آیند. ( لغت مصوبه فرهنگستان ). برشو.

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) بالا رونده صاعد ۲ - ( اسم ) دستگاهی که برای بالا رفتن باشکوبهای ساختمان بکار رود آسانسور

فرهنگ معین

(اِفا. ) ۱ - بالارونده . ۲ - آسانسور.

فرهنگ عمید

نوعی پنجره که رو به بالا باز می شده.

مترادف ها

lift (اسم)
سرقت، دزدی، پیشرفت، ترقی، ترفیع، بلندی، جر ثقیل، بالابری، اسانسور، بالا بر، بالارو، برخاستگی

elevator (اسم)
بالا برنده، اسانسور، بالا بر، بالارو

moving staircase (اسم)
بالارو، پله برقی، پله روان

moving stairway (اسم)
بالارو

فارسی به عربی

مصعد

پیشنهاد کاربران

بپرس