بالادور، اِدْوار (۱۹۲۹)(Balladur, Edouard)
سیاستمدار محافظه کار فرانسوی، از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ نخست وزیر آن کشور. در نخستین سال پی گیری سیاست هم خانگیبا فرانسوآ میتران، رئیس جمهور سوسیالیست، نشان داد که به مهارت سیاسی خود اطمینان دارد و، به رغم مخالفت فعّال مردم با برخی از سیاست های راست گرایانه تر او، پشتیبانی مردم را از دست نداد. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۵ خود را نامزد کرد ولی ناکام ماند. او از حامیان اتحادیۀ اروپاو حفظ مناسبات نزدیک میان فرانسه و آلمان است. بالادور از دست پروردگان ژرژ پومپیدو، رئیس جمهور سابق، طی دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود، و در دورۀ نخست وزیری ژاک شیراک (۱۹۸۶ـ۱۹۸۸) در مقام وزیر اقتصاد و دارایی خدمت کرد. در ۱۹۹۳، پس از شیراک، که از پذیرش مقام نخست وزیری امتناع کرده بود، دومین انتخاب میتران برای پست نخست وزیری بود. او وعده داد که اقتصادی موفق ایجاد کند و از میزان کسری بودجه بکاهد، اما سیاست های او در زمینۀ مهاجرت و خصوصی سازی، پیشنهادهایش در زمینۀ اختصاص اعتبارات دولتی برای مدارس خصوصی، و قوانینی که در زمینۀ اشتغال به اجرا گذاشت به کاهش حداقل دستمزد کارگران جوان انجامید و مخالفت های بسیاری را برانگیخت. در ۱۹۹۴، پیشنهاد رأی عدم اعتماد به بالادور در مجلس ملی ناموفق ماند، و او با بهبود وضع اقتصادی کشور جایگاه خود را چنان مستحکم دید که نهایتاً به عرصۀ مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری وارد شد. مطرح شدن ادعاهایی دربارۀ فساد و استراق سمع تلفنی به کاهش چشمگیر محبوبیت او انجامید، و از نخستین دور انتخابات ۱۹۹۵ ریاست جمهوری حذف شد.
سیاستمدار محافظه کار فرانسوی، از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ نخست وزیر آن کشور. در نخستین سال پی گیری سیاست هم خانگیبا فرانسوآ میتران، رئیس جمهور سوسیالیست، نشان داد که به مهارت سیاسی خود اطمینان دارد و، به رغم مخالفت فعّال مردم با برخی از سیاست های راست گرایانه تر او، پشتیبانی مردم را از دست نداد. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۵ خود را نامزد کرد ولی ناکام ماند. او از حامیان اتحادیۀ اروپاو حفظ مناسبات نزدیک میان فرانسه و آلمان است. بالادور از دست پروردگان ژرژ پومپیدو، رئیس جمهور سابق، طی دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود، و در دورۀ نخست وزیری ژاک شیراک (۱۹۸۶ـ۱۹۸۸) در مقام وزیر اقتصاد و دارایی خدمت کرد. در ۱۹۹۳، پس از شیراک، که از پذیرش مقام نخست وزیری امتناع کرده بود، دومین انتخاب میتران برای پست نخست وزیری بود. او وعده داد که اقتصادی موفق ایجاد کند و از میزان کسری بودجه بکاهد، اما سیاست های او در زمینۀ مهاجرت و خصوصی سازی، پیشنهادهایش در زمینۀ اختصاص اعتبارات دولتی برای مدارس خصوصی، و قوانینی که در زمینۀ اشتغال به اجرا گذاشت به کاهش حداقل دستمزد کارگران جوان انجامید و مخالفت های بسیاری را برانگیخت. در ۱۹۹۴، پیشنهاد رأی عدم اعتماد به بالادور در مجلس ملی ناموفق ماند، و او با بهبود وضع اقتصادی کشور جایگاه خود را چنان مستحکم دید که نهایتاً به عرصۀ مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری وارد شد. مطرح شدن ادعاهایی دربارۀ فساد و استراق سمع تلفنی به کاهش چشمگیر محبوبیت او انجامید، و از نخستین دور انتخابات ۱۹۹۵ ریاست جمهوری حذف شد.
wikijoo: بالادور،_ادوار_(۱۹۲۹)