بالااژدر

لغت نامه دهخدا

بالااژدر. [اَ دَ ] ( ص مرکب ) کنایه از آتش شعله ور است. هدایت در انجمن آرا ترکیب فوق را آورده است اما در بیت شاهد آن که از خود اوست بالان اژدر آورده چنین :
ببالان اژدری بنگر که از کینش تنی لرزان
به غضبان روسئی بگذر که از چشمش رخی رخشا.
رجوع به بالان اژدر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس