بالاافکن. [ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) به بالا افکننده. بالاانداز. بالااندازنده. || ( اِ مرکب ) روانداز ازقبیل شمد و احرامی. پتو. لحاف. بالاپوش : ز بالاافکن شرب و نهالی شدم سرپا برهنه لاابالی.نظام قاری ( دیوان ص 109 ).
