بالا کفت ( بالا کفد ) نام یکی از محله های شیراز قدیم است که در جنوب شهر قرار داشته است.
کفت به فتح کاف در لغت فارسی به معنی دوش و سر دوش است که به عربی کتف است. این محله را بالا کت یا بال کت یا بال کد نیز گویند. از زمانی که والی کریمخان زند حصار شیراز را کوچک نمود، محلهٔ سر باغ و این محله را یک محله فرمود و همه آن را بالاکفت گفتند ( فسائی، فارسنامهٔ ناصری، 47 ) . کفد یا کفت یا کت در زبان و لهجه ی مردم قدیم شیراز به قسمت های باغستانی و باغات بزرگ گفته می شده و این محله شامل باغ های بزرگی مانند: باغ سالاری، باغ خاتون، باغ کلانتری، باغ آستانه و باغ های کوچک تری بوده است. چون مدفن برادر امام رضا ( ع ) سید علاءالدین حسین در این محله قرار دارد، بنابراین این محله را محلهٔ آستانه نیز گفته اند و هنوز هم به این محله درب آستانه می گویند. از زمانی که پادشاه عصر، کریمخان زند، حصار شیراز را کوچک کرد، محلهٔ باغ نو و این محله را در هم ادغام نمود و همه را بالاکفت نامید.
این محله از شمال به محله درب شاهزاده، از غرب به محله اسحاق بیگ و محله لب آب، از جنوب به محله دروازه خاتون و از شرق به محله دروازه قصاب خانه و محله کل شیخ ابوذرعه محدود میشده است.
از بناهای شاخص محله می توان به آرامگاه سید علاءالدین حسین، آرامگاه شیخ روزبهان، نارنجستان قوام، خانه زینت الملک، مسجد قورخانه، حمام گودی، زورخانه آستانه، امامزاده منصور، مسجد و امامزاده سید ابوطالب، مدرسه هاشمیه و آرامگاه شیخ ابوذرعه اشاره کرد.
در کل محلات شیراز به دو دسته بزرگ حیدری و نعمتی تقسیم شده بودند. حیدری به محلاتی گفته می شد که افراد آن محلات، خود را پیرو سلطان حیدر که از مشایخ عرفان بود، می دانستند.
نعمتی به محلاتی اطلاقی می شد که ساکنان آن خود را پیرو شاه نعمت الله ولی که او نیز از بزرگ ترین و شاخص ترین عرفای عصر بودمی دانستند. درگیری ها و مخاصماتی که بین این دو دسته در سال های متمادی صورت گرفته هنوز هم مورد بحث است و حتی به صورت ضرب المثل جنگ حیدری، نعمتی در زبان هاست.
پنج محله محله اسحاق بیگ، محله درب شاهزاده، محله بالا کفت، محله میدان شاه و محله بازار مرغ را حیدری خانه و پنج محله محله سرباغ، محله سنگ سیاه، محله درب مسجد، محله لب آب و محله سر دزک را نعمتی خانه می گفتند. البته محله ارمنی ها و محله کلیمی ها جزء محلات بی طرف بودند و کاری به درگیری ها و مخاصمات نداشتند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکفت به فتح کاف در لغت فارسی به معنی دوش و سر دوش است که به عربی کتف است. این محله را بالا کت یا بال کت یا بال کد نیز گویند. از زمانی که والی کریمخان زند حصار شیراز را کوچک نمود، محلهٔ سر باغ و این محله را یک محله فرمود و همه آن را بالاکفت گفتند ( فسائی، فارسنامهٔ ناصری، 47 ) . کفد یا کفت یا کت در زبان و لهجه ی مردم قدیم شیراز به قسمت های باغستانی و باغات بزرگ گفته می شده و این محله شامل باغ های بزرگی مانند: باغ سالاری، باغ خاتون، باغ کلانتری، باغ آستانه و باغ های کوچک تری بوده است. چون مدفن برادر امام رضا ( ع ) سید علاءالدین حسین در این محله قرار دارد، بنابراین این محله را محلهٔ آستانه نیز گفته اند و هنوز هم به این محله درب آستانه می گویند. از زمانی که پادشاه عصر، کریمخان زند، حصار شیراز را کوچک کرد، محلهٔ باغ نو و این محله را در هم ادغام نمود و همه را بالاکفت نامید.
این محله از شمال به محله درب شاهزاده، از غرب به محله اسحاق بیگ و محله لب آب، از جنوب به محله دروازه خاتون و از شرق به محله دروازه قصاب خانه و محله کل شیخ ابوذرعه محدود میشده است.
از بناهای شاخص محله می توان به آرامگاه سید علاءالدین حسین، آرامگاه شیخ روزبهان، نارنجستان قوام، خانه زینت الملک، مسجد قورخانه، حمام گودی، زورخانه آستانه، امامزاده منصور، مسجد و امامزاده سید ابوطالب، مدرسه هاشمیه و آرامگاه شیخ ابوذرعه اشاره کرد.
در کل محلات شیراز به دو دسته بزرگ حیدری و نعمتی تقسیم شده بودند. حیدری به محلاتی گفته می شد که افراد آن محلات، خود را پیرو سلطان حیدر که از مشایخ عرفان بود، می دانستند.
نعمتی به محلاتی اطلاقی می شد که ساکنان آن خود را پیرو شاه نعمت الله ولی که او نیز از بزرگ ترین و شاخص ترین عرفای عصر بودمی دانستند. درگیری ها و مخاصماتی که بین این دو دسته در سال های متمادی صورت گرفته هنوز هم مورد بحث است و حتی به صورت ضرب المثل جنگ حیدری، نعمتی در زبان هاست.
پنج محله محله اسحاق بیگ، محله درب شاهزاده، محله بالا کفت، محله میدان شاه و محله بازار مرغ را حیدری خانه و پنج محله محله سرباغ، محله سنگ سیاه، محله درب مسجد، محله لب آب و محله سر دزک را نعمتی خانه می گفتند. البته محله ارمنی ها و محله کلیمی ها جزء محلات بی طرف بودند و کاری به درگیری ها و مخاصمات نداشتند.
wiki: بالا کفت