بالانمودن. [ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) برپای خاستن. ایستادن. قیام کردن. بر پای ایستادن. || نمودن بالا. نشان دادن قامت. ظاهرکردن و نمایاندن شخص خود:گیرداجلش [ اجلت ] دست که بالا بنمای.( ؟ ).
