بالا لاریجان

لغت نامه دهخدا

بالالاریجان. ( اِخ )نام دهستانی است از بخش لاریجان شهرستان آمل. این دهستان در جنوب بخش و در مرتفعترین نقاط دره رودخانه ٔهراز واقع است. هوای آن سردسیر و آب آنجا از چشمه سارها تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و لبنیات و حبوبات و عسل است. شغل اکثر سکنه زراعت است و عده ای درپائیز و زمستان تا اواسط بهار در قسمت جلگه مازندران بکارهای زراعت مشغول هستند و تابستان بمحل خود مراجعت می نمایند. این دهستان از نقاط ییلاقی شهرستان آمل بوده و با داشتن آبهای معدنی ممکن است در آتیه بسیار آباد گردد. از 18 آبادی تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 7500 تن است و قراء مهم آن عبارتند از: رینه ، لاسم ، نوا، اسک ، نیاک. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ). || نامی است که بنواحی علیای رودخانه هراز و لار داده شده و آن به چهار بلوک تقسیم میشود: امیری یا پایین لاریجان ، بالالاریجان ، به رستاق و دیلارستاق. ( از ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 66 ). || از دهات لاریجان است. ( همان کتاب ص 154 ).

فرهنگ فارسی

دهی از شهرستان آمل است

گویش مازنی

/baalaa laarijaan/ بخش های مترفع تر لاریجان را بالا لاریجان گویند

پیشنهاد کاربران

بپرس