بالا بیگلو

لغت نامه دهخدا

بالابیگلو. [ ب َ ] ( اِخ ) از ایلات اطراف اجارود آذربایجان که در حدود 300 تن اند و در سبلان مسکن دارند و قشلاقشان مغان است. ( از جغرافیایی سیاسی کیهان ج 3 ص 107 ).

بالابیگلو. [ ب َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مغان بخش گرمی شهرستان اردبیل که در 51 هزارگزی شمال باختر بیله سوار و 20 هزارگزی شوسه بیله سوار به اصلاندوز واقع است. ناحیه ایست کوهستانی و گرمسیر، دارای 166 تن سکنه. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

دهی از اردبیل است

پیشنهاد کاربران

بپرس