بال براوردن

لغت نامه دهخدا

( بال برآوردن ) بال برآوردن. [ ب َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) رستن بال بر اندام طیور. پیدا آمدن بال بر طیور. || بپرواز درآمدن. پرواز کردن. || پر درآوردن. سخت شتافتن چنانکه حالت پرواز گرفتن. سخت بتک خاستن چنانکه همانند مرغان بپرواز شدن :
وگر بازگردانم از پیش زال
برآرد بکردار سیمرغ بال.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( بال بر آوردن ) رستن بال بر اندام طیور است

پیشنهاد کاربران

بپرس