باقلمون

لغت نامه دهخدا

باقلمون. [ ق َ ل َ ] ( معرب ، اِ ) مرغی است. بوقلمون. ابوقلمون. ( دزی ج 1 ص 49 ). رجوع به بوقلمون شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس