باقلاکان پایین

لغت نامه دهخدا

باقلاکان پایین. [ ق ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مال اسد بخش چغلوندی شهرستان خرم آباد که در 6 هزارگزی خاور چغلوندی و یک هزارگزی خاور راه شوسه خرم آباد به چغلوندی در دامنه واقع است. ناحیه ایست سردسیر و دارای 180 تن سکنه و آب آنجا از چشمه باقلاکان تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و صیفی و شغل مردمش زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان قالی و جاجیم بافی و راهش مالرو است. ساکنین آن از طایفه بیرالوند هستند و برای تعلیف احشام به ییلاق و قشلاق میروند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس