باقعه القوم

فرهنگ فارسی

( صفت ) برجسته گروه ممتاز درمیان قوم خویش .

( باقعةالقوم ) شخص برجسته و ممتاز در میان قوم خویش.

باقعة القوم: برجسته ی گروه.
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۶۵ ) .