باقطانی

لغت نامه دهخدا

باقطانی. [ ق َ ] ( ص نسبی ) ظاهراً منسوب به باقطایاست از قرای بغداد، برخلاف قیاس.

باقطانی. [ ق َ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ باقطانی. از وجوه طایفه امامیه بوده است که شیخ ابوالقاسم حسین بن روح بن ابی بحر نوبختی در حضور اوو جماعتی از وجوه طایفه امامیه بمقام وکالت امام غائب و مقام سفارت بین شیعیان امامی و حجت خدا یعنی امام مهدی قائم منصوب شد. ( از خاندان نوبختی ص 215 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس