باقرگنج

[ویکی فقه] باقَرگَنج، ناحیه ای در بنگلادش است، سابقاً مرکز اداری آن در باریسال بود (اکنون باریسال خود ناحیه ای است که باقرگنج نیز جزو آن است).
این ناحیه در ۲۱ درجه و ۵۴ دقیقه عرضِ شمالی و ۹۱ درجه و ۲ دقیقه طولِ شرقی واقع شده و ۵۰۰، ۱۰ کیلومتر مربع وسعت دارد که ۱۳۰ کیلومترمربع آن را آب فراگرفته است.

جمعیت باقرگنج
در ۱۳۳۰ش /۱۹۵۱ جمعیت آن ۱۸۵، ۶۴۲، ۳ نفر بود که ۷۶۹، ۸۶۷، ۲ نفر از آنان مسلمان بودند.

وجه نام گذاری باقرگنج
این ناحیه باکلا (اسماعیلی پور) نام داشت و در دورانِ حکومت بابریان، «سرکار» ی مستقل بود، تا این که یکی از رجال معتبر بابری در دربارِ داکا، به نام آغاباقر، که تابع نوابِ مرشدآباد بود و اراضی وسیعی در بزرگ امیدپور داشت، در ۱۱۵۴/۱۷۴۱ شورش زمینداران هند و مذهبِ محلی را سرکوب کرد و آن جا را به تصرف خویش درآورد.
آغاباقر شهرکی را که مرکز داد و ستد و بازار محلی پررونقی بود و در ۲۱ کیلومتری جنوبِ شرقی باریسال قرار داشت مرکز اداره حکومت خود ساخت و آن را باقرگنج (= باقربازار) نامید.
پس از مرگ آغاباقر در ۱۱۶۷/۱۷۵۳، تمامی این منطقه به راجه بَلّبْهوْ رایِ بِکْرَم پوری منتقل شد که «دیوانِ » نایب ناظم داکا بود.

حمله قبیله تاراجگر مگه به باقرگنج
...