باقرحی

لغت نامه دهخدا

باقرحی. [ ق َ ی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به باقرحا از قراحی بغداد. ( از الانساب سمعانی ).

باقرحی. [ ق َ ی ی ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن اسحاق بن ابراهیم بن مخلدبن جعفر باقرحی از خاندان دانش و حدیث بغداد بود. در ماه رمضان سال 481 هَ. ق. در سن 84 سالگی درگذشت. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس