باقر حسینی، محمّدباقر (قرن ۱۱ق)
شاعر و خوشنویس ایرانی. در نوجوانی در گروه خدمتگزاران حرم حضرت علی (ع) در نجف بوده است. با درگیری جنگ های ایران و عثمانی در آن ناحیه، به اصفهان بازگشت و به کارهای دیوانی پرداخت. سرانجام در سفری که با شاه عباس دوم به قزوین می رفت درگذشت. او در ازای خدمت دیوانی همیشه به شعر می پرداخت. در شعر باقر تخلص می کرد. پیرو شاعرانی چون صائب تبریزی و نظیری نیشابوری بود. دیوان او شامل مثنوی، غزل، قطعه و رباعی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۹ش).
شاعر و خوشنویس ایرانی. در نوجوانی در گروه خدمتگزاران حرم حضرت علی (ع) در نجف بوده است. با درگیری جنگ های ایران و عثمانی در آن ناحیه، به اصفهان بازگشت و به کارهای دیوانی پرداخت. سرانجام در سفری که با شاه عباس دوم به قزوین می رفت درگذشت. او در ازای خدمت دیوانی همیشه به شعر می پرداخت. در شعر باقر تخلص می کرد. پیرو شاعرانی چون صائب تبریزی و نظیری نیشابوری بود. دیوان او شامل مثنوی، غزل، قطعه و رباعی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۹ش).
wikijoo: باقر_حسینی،_محمدباقر_(قرن_۱۱ق)