بافور
لغت نامه دهخدا
- راه بافور ؛ ( راه وافور ) نامی که در تداول عامه به محله و خیابانی بجنوب شهر قزوین داده شده است و این تسمیه را سبب عبور و توقف وسائط نقلیه موتوری بوده است.
پیشنهاد کاربران
وافور، یعنی فوری وادادن یعنی هرکی دستش گرفت زود وا میده هرچی داره از اون سوراخ خیلی ریزدود میکنه میفرسته روهوا😂
بافور ، یعنی باشتاب دهنده یعنی درفاصله زمانی سه چهارتا بست تریاک که از سوراخش آب کنی می فرستدت مریخ 🙏😂
بافور ، یعنی باشتاب دهنده یعنی درفاصله زمانی سه چهارتا بست تریاک که از سوراخش آب کنی می فرستدت مریخ 🙏😂
باف از مصدر بافتن
ور به معنی آموزگار
باف ور به معنی آموزگار فرش یا استاد فرش
ور به معنی آموزگار
باف ور به معنی آموزگار فرش یا استاد فرش
باف از مصدر بافتن
ور به معنی آموزگار
باف ور یعنی آموزگار فرش
ور به معنی آموزگار
باف ور یعنی آموزگار فرش