بافن

لغت نامه دهخدا

بافن. [ ف َ ] ( ص مرکب ) ( از: با + فن ) دارای فن. ذوفن.

بافن. [ ف َ ] ( اِخ ) ویلیام بافن دریانورد مشهور انگلیسی که بسال 1584 م. بدنیا آمد و بسال 1622 م. درگذشت. در سفر اکتشافی که بسال 1615 م. به دریاهای شمالی کرد تا مدار 78 درجه شمالی پیشرفت و سفرنامه ای نیز در مشاهدات خود نوشت. بافن در ایران ، در محاصره جزیره هرموز هنگامی که میخواست پرتقالیها را از ایران براند کشته شد. و نیز رجوع به بافن در قاموس الاعلام ترکی شود.

بافن. [ ف َ ] ( اِخ ) ( دریای... ) نام قسمتی از اقیانوس اطلس که بین سرزمین گروئنلند و نواحی قطبی قرار گرفته و به وسیله ترعه داوی به اقیانوس اطلس متصل میشود. کشتی رانی در این دریا در بیشترایام سال بعلت وجود کوههای یخ مشکل است. این دریا بسال 1616 م. بوسیله بافن دریانورد انگلیسی کشف شد.

دانشنامه عمومی

بافن ( به آلمانی: Baven ) یک منطقهٔ مسکونی در آلمان است که در هرمانسبورگ واقع شده است. [ ۱] بافن ۱٬۶۳۸ نفر جمعیت دارد.
عکس بافنعکس بافن

بافن (دهانه). بافن یک دهانه برخوردی در ماه است.
این دهانه ۴ دهانه اقماری دارد. [ ۱]
عکس بافن (دهانه)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس