بافْقی ، شیخ محمّدتقی (بافق ۱۲۵۳ـ شهرری ۱۳۲۵ش )
از علمای مبارز ایران، در دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند حاج محمدباقر بود و تحصیلات دینی خود را در یزد، نجف، و کربلا نزد استادان بزرگی چون ملا محمدکاظم خراسانی و حاج میرزا حسین نوری گذراند. وی عرفان را از سید احمد کربلایی و ملا حسین قلی همدانی و حدیث را از سید حسن صدر آموخت. در ۱۳۳۶ یا ۱۳۳۷ق به ایران بازگشت و به قم رفت . او برای احیای حوزۀ علمیه و اجرای فرایض دینی کوشش فراوانی کرد و از دستیاران حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزۀ علمیۀ قم، گردید و امور رفاهی طلاب را بر عهده گرفت . بافقی مجاهدات فعالانه ای در امر به معروف و نهی از منکر می کرد و چندین نامه به رضا شاه نوشت . در شب عید نوروز ۱۳۰۶ش به حضور همسر شاه ، و دخترانش که با حجابی نامناسب در حرم حضرت معصومه (س ) ظاهر شده بودند، اعتراض کرد و آنان را واداشت تا از حرم خارج شوند و به دنبال آن در همان جا مورد پرخاش گویی و ضرب و شتم رضا شاه قرار گرفت و زندانی شد. او چند ماه بعد، بر اثر اقدام آیت الله حائری ، از زندان آزاد و به شهر ری تبعید شد. او می کوشید تا از وجوهات شرعی استفاده نکند، از این رو مدتی در نجف بقالی دایر کرده بود. پس از سقوط رضا شاه به قم بازگشت و به مجاهدات مذهبی خود ادامه داد. بافقی در شهر ری وفات یافت و در حرم حضرت معصومه (س ) به خاک سپرده شد.
از علمای مبارز ایران، در دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند حاج محمدباقر بود و تحصیلات دینی خود را در یزد، نجف، و کربلا نزد استادان بزرگی چون ملا محمدکاظم خراسانی و حاج میرزا حسین نوری گذراند. وی عرفان را از سید احمد کربلایی و ملا حسین قلی همدانی و حدیث را از سید حسن صدر آموخت. در ۱۳۳۶ یا ۱۳۳۷ق به ایران بازگشت و به قم رفت . او برای احیای حوزۀ علمیه و اجرای فرایض دینی کوشش فراوانی کرد و از دستیاران حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزۀ علمیۀ قم، گردید و امور رفاهی طلاب را بر عهده گرفت . بافقی مجاهدات فعالانه ای در امر به معروف و نهی از منکر می کرد و چندین نامه به رضا شاه نوشت . در شب عید نوروز ۱۳۰۶ش به حضور همسر شاه ، و دخترانش که با حجابی نامناسب در حرم حضرت معصومه (س ) ظاهر شده بودند، اعتراض کرد و آنان را واداشت تا از حرم خارج شوند و به دنبال آن در همان جا مورد پرخاش گویی و ضرب و شتم رضا شاه قرار گرفت و زندانی شد. او چند ماه بعد، بر اثر اقدام آیت الله حائری ، از زندان آزاد و به شهر ری تبعید شد. او می کوشید تا از وجوهات شرعی استفاده نکند، از این رو مدتی در نجف بقالی دایر کرده بود. پس از سقوط رضا شاه به قم بازگشت و به مجاهدات مذهبی خود ادامه داد. بافقی در شهر ری وفات یافت و در حرم حضرت معصومه (س ) به خاک سپرده شد.