باغن

لغت نامه دهخدا

باغن. [ ] ( اِخ ) نام آبادیی در خراسان قدیم در حدود سبزوار نزدیک دلقند. در تاریخ بیهق نام آن بدینسان آمده است : مولد او [ مؤدب بیهقی ] دیه باغن بوده است و دلقند. ( تاریخ بیهق چ بهمنیار ص 201 ). الشیخ ابوبکر الربیع... ازدیه باغن و دلقند بوده است. ( همان کتاب ص 215 ).

فرهنگ فارسی

نام آبادی در خراسان

گویش مازنی

/baaghen/ از خاندان های ساکن در روستای پنجوی نمارستاق زا محال ثلاث

پیشنهاد کاربران

بپرس