باغشگرد

لغت نامه دهخدا

باغشگرد. [ غ ِ گ ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش صفی آباد شهرستان سبزوار که در 15 هزارگزی شمال خاوری صفی آباد و 8 هزارگزی خاور راه ماشین رو صفی آباد واقع است. ناحیه ای است کوهستانی و دارای آب و هوای معتدل و 15 تن سکنه. آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصول عمده آن غلات و زیره و میوه و شغل مردمش زراعت و کرباس بافی و راهش مالرو است. از آثار تاریخی ، مقبره شاهزاده محمد در آنجاست. این ده را در اصطلاح محلی باغشجرد نیز می گویند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس