در حدود سال ۱۲۹۰ قمری، محمدرضا خان عدل السلطان که یکی از صاحب منصبان نظامی کرمان بود، اقدام به احداث باغی تفریحی خارج از حصار شهر کرمان کرد. مساحت این باغ ۲۵ هزار متر مربع می باشد . عدل السلطان از نوادگان وکیل الملک حاکم کرمان و فرزند مرتضی قلی خان وکیل الملک دوم ( ثانی ) و برادر میرزا حسین خان عدل السلطنه بود. عدل السلطنه بعداً لقب "سردار نصرت" را گرفت. [ ۱]
این باغ در سال ۱۳۱۳ شمسی به مبلغ ۴۰ هزار تومان به ابوالقاسم هرندی که یکی از تجار مطرح کرمان بود فروخته شد. این مجموعه به دلیل توقف چند روزهٔ رضاشاه در مسیر سفر تبعیدش مورد توجه قرار گرفت و در سال ۱۳۵۴ توسط مالک باغ به وزارت فرهنگ و هنر اهدا شد.
باغ هرندی مدتی نیز به عنوان ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردش گری کرمان مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر طبقهٔ همکف ساختمان موجود در آن به عنوان موزهٔ سازهای سنتی و طبقهٔ اول آن به عنوان موزهٔ باستان شناسی مورد بازدید علاقه مندان قرار می گیرد. این اثر در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۷۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. [ ۲] [ ۳]
نقشه ساختمان مرکزی باغ ( ساختمان فعلی موزه ) را پسر عدل السلطان، دکتر مرتضی قلی اسفندیاری که بین سال های ۱۲۸۵ تا ۱۳۰۵ در فرانسه مشغول به تحصیل بود تهیه و برای پدرش فرستاده است. در واقع این بنا براساس نقشهای فرنگی و ساختاری تلفیقی با ویژگیهای معماری ایرانی بنا گردیده است و ساختمانهای جنبی به آن اضافه شد ( ساختمان خدمه، حمام، اصطبل و گاوگرد ) . مجموعه باغ هرندی که در زمان احداث در خارج از حصار شهر کرمان قرار داشت، تمامی ویژگیهای یک باغ عمارت ایرانی را دارا بوده است. اصول باغسازی این مجموعه براساس طرحهای هندسی مربع و مستطیل و بهصورت نوارهای متصل شکل گرفته که معمولاً در هنر باغسازی ایرانی، این شیوه مرسوم بوده است. ساختمان مرکزی این باغ در دو طبقه و در قسمت شمالی باغ و در کنار آبنماهای مختلف بنا شده و مساحت تقریبی زیربنای آن حدود 2000 مترمربع است و دارای اتاقهایی از جمله بهارخواب و در طبقه زیرین ساختمان یک سالن جهت استراحت وجود داشته است ( معروف به تنبلخانه ) . در طبقه بالا هم تعداد زیادی تخت جهت پذیرایی از مهمان ها موجود بوده است. در این طبقه دو ایوان سرپوشیده نیز وجود دارد. [ ۱]
از جمله قسمتهای باغ می توان ساختمان اندرونی، بیرونی، بهارخواب، حمام آشپزخانه و اتاق های مستخدمین، گاو گرد ( گاوچاه ) حوض و آب نما، اصطبل و درختان میوه را نام برد که بر اثر مرور زمان دستخوش تغییرات زیادی شده که می توان به تخریب اصطبل و انبارها، تبدیل آشپزخانه به ساختمان اداری اشاره کرد. آب رسانی درختان این باغ از چاه و گاوگرد باغ تأمین می شد است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین باغ در سال ۱۳۱۳ شمسی به مبلغ ۴۰ هزار تومان به ابوالقاسم هرندی که یکی از تجار مطرح کرمان بود فروخته شد. این مجموعه به دلیل توقف چند روزهٔ رضاشاه در مسیر سفر تبعیدش مورد توجه قرار گرفت و در سال ۱۳۵۴ توسط مالک باغ به وزارت فرهنگ و هنر اهدا شد.
باغ هرندی مدتی نیز به عنوان ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردش گری کرمان مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر طبقهٔ همکف ساختمان موجود در آن به عنوان موزهٔ سازهای سنتی و طبقهٔ اول آن به عنوان موزهٔ باستان شناسی مورد بازدید علاقه مندان قرار می گیرد. این اثر در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۷۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. [ ۲] [ ۳]
نقشه ساختمان مرکزی باغ ( ساختمان فعلی موزه ) را پسر عدل السلطان، دکتر مرتضی قلی اسفندیاری که بین سال های ۱۲۸۵ تا ۱۳۰۵ در فرانسه مشغول به تحصیل بود تهیه و برای پدرش فرستاده است. در واقع این بنا براساس نقشهای فرنگی و ساختاری تلفیقی با ویژگیهای معماری ایرانی بنا گردیده است و ساختمانهای جنبی به آن اضافه شد ( ساختمان خدمه، حمام، اصطبل و گاوگرد ) . مجموعه باغ هرندی که در زمان احداث در خارج از حصار شهر کرمان قرار داشت، تمامی ویژگیهای یک باغ عمارت ایرانی را دارا بوده است. اصول باغسازی این مجموعه براساس طرحهای هندسی مربع و مستطیل و بهصورت نوارهای متصل شکل گرفته که معمولاً در هنر باغسازی ایرانی، این شیوه مرسوم بوده است. ساختمان مرکزی این باغ در دو طبقه و در قسمت شمالی باغ و در کنار آبنماهای مختلف بنا شده و مساحت تقریبی زیربنای آن حدود 2000 مترمربع است و دارای اتاقهایی از جمله بهارخواب و در طبقه زیرین ساختمان یک سالن جهت استراحت وجود داشته است ( معروف به تنبلخانه ) . در طبقه بالا هم تعداد زیادی تخت جهت پذیرایی از مهمان ها موجود بوده است. در این طبقه دو ایوان سرپوشیده نیز وجود دارد. [ ۱]
از جمله قسمتهای باغ می توان ساختمان اندرونی، بیرونی، بهارخواب، حمام آشپزخانه و اتاق های مستخدمین، گاو گرد ( گاوچاه ) حوض و آب نما، اصطبل و درختان میوه را نام برد که بر اثر مرور زمان دستخوش تغییرات زیادی شده که می توان به تخریب اصطبل و انبارها، تبدیل آشپزخانه به ساختمان اداری اشاره کرد. آب رسانی درختان این باغ از چاه و گاوگرد باغ تأمین می شد است.
wiki: باغ هرندی