باغ های هوسال ( به ترکی: Hevsel Bahçeleri ) ، هفتصد هکتار از اراضی زراعی و حاصلخیز در نزدیکی دجله در شرق ترکیه، بین قلعه دیاربکر و رودخانه است. این شهر مستحکم توسط یک سیستم دو بخشی از دیوارهای دفاعی محصور شده بود و باغها که از چشمه هایی در شیب تند، تغذیه می شدند؛ نقش مهمی در تأمین و آب رسانی شهر را داشتند. این باغ ها در سال 2013 به لیست اولیه یونسکو اضافه شدند، [ ۱] و در سال 2015 به همراه دیوارهای قلعه دیاربکر به یک میراث جهانی تبدیل شدند. [ ۲]
باغ های هوسال برای اولین بار در تواریخ آرامیان مربوط به قرن نهم قبل از میلاد ذکر شده است، شهرک دیاربکر در تپه فوق از اوایل این بنا تأسیس شده است. دیاربکر ( که در ابتدا آمید نامیده می شد ) مشرف به رود دجله ساخته شده است. در سال ۸۶۶ قبل از میلاد، این شهر توسط آشورنسیرپال دوم پادشاه آشور محاصره شد و با سقوط شهر، باغها به عنوان نوعی مجازات از بین رفت. این شهر مستحکم در دوره هلنیستی و در دوران امپراتوری روم، ساسانی، بیزانس، اسلامی و عثمانی تا زمان مدرن از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. [ ۲]
باغ های هوسال با هدف تأمین آب و غذا برای ساکنان بین شهر و رودخانه ایجاد شده است. [ ۳] بالاترین قسمت باغ برای شهرنشینان از اهمیت حیاتی برخوردار بود. باغها به دلیل نقش مهمی که در اختیار داشتند، مقدس بوده و با باغ عدن مقایسه شده اند. [ ۴]
تا سال ۱۶۵۵ این باغ ها شامل هر دو ساحل دجله بود و گفته می شد این باغ ها با باغچه های گلهای معطر، تاکستان ها، باغچه های گل سرخ و باغچه های ریحان پر شده بودند. مسافران قرن نوزدهم از دیدن بسیاری از سبزیجات و میوه های رشد یافته خبر دادند و در مورد خربزه، انگور و زردآلو و هندوانه های معروف که در جزایر شنی که توسط رودخانه بافته تشکیل شده اند، اظهار نظر کردند. این باغ ها با شهر یکپارچه شده بودند که صنوبر و درختان میوه باغ های مختلف سبزیجات را از هم جدا می کردند و فاضلاب های موجود در شهر جهت تهیه باروری و هدایت چرخ های آب به کانال منتقل می شوند. درختان توت برای حمایت از صنعت ابریشم در این شهر رشد می کردند، و از چوب صنوبر و بید چوب ساخته می شد و بر روی قایق ها به استان موصل حمل می شد. [ ۴]
امروزه حدود یک سوم از باغ ها برای کشت گلدانهای بومی و مابقی برای کشت طیف وسیعی از محصولات استفاده می شود. کلم، اسفناج، کاهو، تربچه، پیاز سبز، جعفری، آب گلدان، بادمجان، کدو، گوجه فرنگی، فلفل و لوبیا، هلو، زردآلو، آلو، گیلاس، انجیر، توت و آجیل از جمله این محصولات محسوب می شوند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفباغ های هوسال برای اولین بار در تواریخ آرامیان مربوط به قرن نهم قبل از میلاد ذکر شده است، شهرک دیاربکر در تپه فوق از اوایل این بنا تأسیس شده است. دیاربکر ( که در ابتدا آمید نامیده می شد ) مشرف به رود دجله ساخته شده است. در سال ۸۶۶ قبل از میلاد، این شهر توسط آشورنسیرپال دوم پادشاه آشور محاصره شد و با سقوط شهر، باغها به عنوان نوعی مجازات از بین رفت. این شهر مستحکم در دوره هلنیستی و در دوران امپراتوری روم، ساسانی، بیزانس، اسلامی و عثمانی تا زمان مدرن از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. [ ۲]
باغ های هوسال با هدف تأمین آب و غذا برای ساکنان بین شهر و رودخانه ایجاد شده است. [ ۳] بالاترین قسمت باغ برای شهرنشینان از اهمیت حیاتی برخوردار بود. باغها به دلیل نقش مهمی که در اختیار داشتند، مقدس بوده و با باغ عدن مقایسه شده اند. [ ۴]
تا سال ۱۶۵۵ این باغ ها شامل هر دو ساحل دجله بود و گفته می شد این باغ ها با باغچه های گلهای معطر، تاکستان ها، باغچه های گل سرخ و باغچه های ریحان پر شده بودند. مسافران قرن نوزدهم از دیدن بسیاری از سبزیجات و میوه های رشد یافته خبر دادند و در مورد خربزه، انگور و زردآلو و هندوانه های معروف که در جزایر شنی که توسط رودخانه بافته تشکیل شده اند، اظهار نظر کردند. این باغ ها با شهر یکپارچه شده بودند که صنوبر و درختان میوه باغ های مختلف سبزیجات را از هم جدا می کردند و فاضلاب های موجود در شهر جهت تهیه باروری و هدایت چرخ های آب به کانال منتقل می شوند. درختان توت برای حمایت از صنعت ابریشم در این شهر رشد می کردند، و از چوب صنوبر و بید چوب ساخته می شد و بر روی قایق ها به استان موصل حمل می شد. [ ۴]
امروزه حدود یک سوم از باغ ها برای کشت گلدانهای بومی و مابقی برای کشت طیف وسیعی از محصولات استفاده می شود. کلم، اسفناج، کاهو، تربچه، پیاز سبز، جعفری، آب گلدان، بادمجان، کدو، گوجه فرنگی، فلفل و لوبیا، هلو، زردآلو، آلو، گیلاس، انجیر، توت و آجیل از جمله این محصولات محسوب می شوند. [ ۴]
wiki: باغ های هوسال