باغِ نو، مرحلۀ فرهنگی
(یا: فاز باغ نو) در ادبیات باستان شناسی ایران، معرف دورۀ روستانشینی قدیم در زاگرس مرکزی و به ویژه در درۀ خُرَّم آباد است. نام آن برگرفته از تپّه ای به همین نام، در درۀ خرّم آباد، است. این مرحلۀ فرهنگی با کاوش های فرانک هول و کِنِت فِلانِری در دهۀ ۱۳۴۰ش معرفی شد. در درۀ خرّم آباد، کهن ترین سفال های به دست آمده به فاز باغ نو تعلق دارند. در این مرحله، گندم نان، جو، عدس، پسته و خربزه کشت می شد. قدمت مرحلۀ فرهنگی باغ نو حدود ۵۵۰۰پ م است.
(یا: فاز باغ نو) در ادبیات باستان شناسی ایران، معرف دورۀ روستانشینی قدیم در زاگرس مرکزی و به ویژه در درۀ خُرَّم آباد است. نام آن برگرفته از تپّه ای به همین نام، در درۀ خرّم آباد، است. این مرحلۀ فرهنگی با کاوش های فرانک هول و کِنِت فِلانِری در دهۀ ۱۳۴۰ش معرفی شد. در درۀ خرّم آباد، کهن ترین سفال های به دست آمده به فاز باغ نو تعلق دارند. در این مرحله، گندم نان، جو، عدس، پسته و خربزه کشت می شد. قدمت مرحلۀ فرهنگی باغ نو حدود ۵۵۰۰پ م است.
wikijoo: باغ_نو،_مرحله_فرهنگی