باغ شاهزاده ماهان

این باغ نخست به دستور محمدحسن خان سردار ایروانی حاکم وقت کرمان ساخته شد و بنای درون آن بعدها توسط عبدالحمید میرزا ناصرالدوله حاکم کرمان طی یازده سال حکمرانی وی ( ۱۲۹۸ ه‍. ق تا ۱۳۰۹ ه‍. ق ) ساخته شد. با این همه، با مرگ وی ساخت بنای آن نیمه ساخته رها شد. گفته می شود وقتی خبر مرگ ناگهانی حاکم را به ماهان می برند، بنّایی که مشغول تکمیل سردر ساختمان بود تغار گچی را که در دست داشته محکم به دیوار کوبیده و کار را رها کرده و فرار نموده است. به همین علت جاهای خالی کاشی ها را بر سردر ورودی می توان دید. تاریخ بنای باغ ۱۲۷۶خورشیدی است.
این باغ مساحتی نزدیک به ۳/۵ هکتار دارد. دو مجموعه شرقی و غربی دارد. کوشک یا همان عمارت های آن بسیار زیباست و به صورت دو اشکوب ساخته شده است و سر در آن از معماری زیبایی برخوردار است که آن را از سایر باغ های ایرانی برجسته می سازد. در باغ فواره ها یا آبفشانهایی نیز وجود دارد که در درازنای باغ قرار دارند و از زیباترین فواره های باغ های ایرانی هستند. فواره های باغ شاهزاده بر پایه نیروی اختلاف ارتفاع کارکرد دارند. درازای باغ شاهزاده کرمان ۴۰۷ متر و پهنای آن ۱۲۲ متر است، و از این رو یکی از بزرگ ترین و زیباترین باغ تاریخی کویری ایرانی محسوب می شود . این باغ در بیشتر سال و به ویژه در فصل تابستان و بهار بازدیدکنندگان پرشماری دارد.
جای گرفتن در جاده گذری کرمان به بم و در مسیر جاده کهن ابریشم از عواملی است که این محل را برای احداث یک باغ اشرافی مناسب ساخته است. باغ شاهزاده به گونه ای ساخته شده بیشینه دید را از چشم اندازهای درونی را بسان زیر فراهم می سازد: هنگام ورود، به ویژه در طبقه بالایی سردر خانه بجز نماها و چشم اندازهای بیرونی باغ، چشم انداز چهارباغ و در جهت وارون بر آن و چشم انداز کوه را ممکن می سازد. این چشم اندازهای دیدنی یعنی دیدن جوش و خروش آب، حوضچه ها و آبشارها هر کدام به نوبه خود تأکیدی بر محورهای عمود بر محور اصلی دارند و همراه با با آرایش گیاهی چشم اندازهای درونی بی مانندی را به دست می دهند.