باغ سرای. [ غ ِ س َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آنچه امروز باغچه گویند. ( یادداشت مؤلف ). باغی که به خانه متصل باشد باغ ِ سَرای گویند : یزدجرد شهریار روزی نشسته بود بر دکان باغ سرای و انگشتری پیروزه در انگشت داشت. ( نوروزنامه ).
