باغ داوودیه

دانشنامه آزاد فارسی

باغ داوودیِه
این باغ را، در ۱۲۷۳ق، میرزا آقاخان نوری صدراعظم در قریۀ ارغونیه متعلق به ارغون میرزا پسر حسنعلی میرزا شجاع السلطنه، در حومۀ شمالی شهر تهران، احداث کرد. میرزا آقاخان، باغ و عمارت را به نام پسر خود، داوودخان وزیر لشکر، داوودیه نامید. باغ داوودیه محل تفرج و اقامت های مکرر ناصرالدین شاه بود، و سلام عام عید غدیر سال ۱۲۷۰ ق در ساختمان نیمه تمام آن برگزار شد. باغی بود بسیار پردرخت و سرسبز، با چند آبشار از فراز کوهی مصنوعی که آب آن ها به نهر خیابان مرکزی باغ هدایت می شد. عمارت داوودیه سه طبقه داشت، طبقۀ اول حوضخانه بود با حوضی هشت گوش، و در تالار شمالی طبقۀ دوم، تصویر میرزا آقاخان و پسرانش نقاشی شده بود. پس از برکناری میرزا آقاخان، باغ داوودیه جزء املاک سلطنتی شد و در ۱۲۹۶ ق، قزاقخانه نخست در آن جا تشکیل شد. بعدها قطعه قطعه و فروخته شد. در دورۀ محمدرضا شاه پهلوی، محلۀ مسکونی داوودیه شامل خیابان های ظفر (وحید دستگردی کنونی) و میرداماد در جاده قدیم شمیران (دکتر علی شریعتی کنونی) را تشکیل داد.

پیشنهاد کاربران

بپرس