باغ خلد. [ غ ِ خ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باغ بهشت. باغ جنان. بهشت : شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلددفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود.حافظ.
