باغ بدیع

ز قاب پنجره ام دل آرام می نگرد،
باغی است غرق لبخند که بر یزدان می برد،
صندلی های خسته در پناه سایه بان،
ز خواب گُل برگ و خیال هنگامه باران،
گلدان نیایش گر درب لب طاقچه،
ز سکوت نور و پر از آغوشِ چَهچه،
... [مشاهده متن کامل]

باغ بدیع ؛ کنایه از بهشت. اشاره به بهشت. ( ناظم الاطباء ) . کنایه از جنت المأوی. ( هفت قلزم ) .