باعونیه. [ نی ْ ی َ ] ( اِخ ) منسوب به باعون از قرای عجلون در شرق اردن است.عائشه دختر یوسف بن احمدبن ناصربن حلیفةالباعونیه ، اصلاً از دمشق بود. صاحب دیوان الاسلام گوید: عائشه دختریوسف بن احمد، زنی دانشمند و ادیب و خردمند و صوفی ومادر عبدالوهاب دمشقی شافعی بود و مؤلفاتی دارد. او در دمشق تولد یافت و ادب و لغت در آنجا آموخت و بسال 919 هَ. ق. بمصر مهاجرت کرد و چندی بعد بازگشت وسپس در سال 922 هَ. ق. حلب را دید. از آثار او «بدیعیة» و «الفتح الحقی من منح التلقی » را میتوان نامبرد، کتاب اخیر در باب صوفیه است. هم چنین «الملامح الشریفة فی الاَّثار اللطیفة» در اشارات متصوفه و «در الغائص فی بحر الخصائص » منظومه و «اشارات الخفیة فی المنازل العلیة» ارجوزه صوفیانه را باید نامبرد. این زن در حدود 925 هَ. ق. در قاهره وفات یافت . مطلع بدیعیه باعونیه این است : فی حسن مطلع اقمار بذی سلم اصبحت فی زمرة العشاق کالعلم.
