باعذری. [ ع َ ] ( اِخ ) باعذرا. ( معجم البلدان ). ناحیتی درکردستان. در فتوح البلدان آمده است : عمربن خطاب ، عتبةبن فرقد سلمی را بر موصل فرمانروا کرد در سال بیست هجری ، مردم نینوی با او به مقابله پرداختند، او قلعه نینوی را گشود و از دجله گذشت و آنگاه مرج و ارض بانو هذری و باعذری و حبتون و... کلیه پناهگاههای اکراد را گشود. ( از کرد و پیوستگی نژادی او ص 176 ).
