باطخ

لغت نامه دهخدا

باطخ. [ طِ ] ( ع ص )لیسنده ، نعت از بطخ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
- باطخ الماء ؛ احمق. ( منتهی الارب ).نادان. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس