باطئه. [ طِ ءَ ] ( ع اِ )خنور سفالین که در آن شراب نگاه میدارند. ابریقی که در سر میز از آن در پیاله های کوچک شراب میریزند. ج ،بواطی. ( ناظم الاطباء ). باطیه. رجوع به باطیه شود.
