باضک. [ ض ِ ] ( ع ص ) بَضوک. ( منتهی الارب ). شمشیر بران. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): سیف باضک و بضوک ، قاطع. ( از ذیل اقرب الموارد ). و رجوع به بضوک شود.
