باضه

لغت نامه دهخدا

( باضة ) باضة. [ ض ْ ض َ ] ( ع ص ، اِ ) زن تنک پوست آگنده گوشت. ( منتهی الارب ). زن لطیف پوست سپید اندام که خون او از پوست نمایان شود. ( از تاج العروس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس