باشی پشتی

لغت نامه دهخدا

باشی پشتی. [ پ ُ ] ( اِ مرکب ) مِسنَدَه. ( یادداشت مؤلف ). نُمَرقَه. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس